Gerçekten de uzun zaman olmuş yazmayalı, bu yazıdan sonra da muhtemelen çok uzun bir süre yazamayacağım. O kadar çok "neden yazmıyorsunuz" maili aldım ki, tek tek maillere cevap yazmak yerine buradan cevap yazmak benim için daha kolay olacak. Tam 1 aydır ciddi bir sağlık problemi yaşıyorum. O yüzden sağ elimi kullanamıyorum. Tezimi Haziran sonuna yetiştirmek için çalışma tempomu 14 saate çıkarmıştım, sanırım 2 hafta o tempoda çalıştım. Sonra bir sabah uyandığımda sağ elimde hiç his yoktu. Doktora gittiğimizde ilk teşhisin elle ilgili olduğu düşünüldüğünden bir müddet sonra şu an yaptığım gibi sol elle yazıp çalışmaya başlamıştım. Ancak bu sefer hem sağ el ve kolumda hem de boynumda dayanılmaz ağrılar baş gösterince daha kapsamlı bir araştırma yaptırdık ve neticede problemin sağ el değil boyundan kaynaklandığı anlaşıldı. 1 aylık süreçte sağ elime his geri geldi çok şükür ama eğer elimde bardak bile taşısam, ya da bazı günler çok iyi olduğumu hissedip 3 saat kadar ders çalıştığımda, dayanamayacağım ve günlerce geçmeyen ağrılarla kıvranmaya başladım. İlk başta sürekli tez kaygısı yaşıyordum zamanla baktım ki tezden daha önemli sorunlarım var, yemek pişirememek, hiç bir iş yapamamak gibi, bu sorunu yardımcı ile çözdük ama sağlık sorunum düzelmedi. Bana kalsa hemen ameliyat olmak istiyorum ama doktorlar kabul etmiyor, önce en az 6 aylık tedavi süreci diyor, hiç bir şey yapmadan iyileşecek olma düşüncesi mantıklı gelmiyor ama yapabileceğim bir şey varmış gibi de görünmüyor. O yüzden uzun bir süre bloğa da bir şey yazabileceğimi sanmıyorum(çünkü şu an bunu yazıyor olmak bile sancıların başlamasına sebep oldu). Bu arada rahatsız olduğumu duyanlar sanki başıma çok kötü bir şey gelmiş gibi davranıyor. Bu sadece bir süreç, üstelik psikolojim hiç olmadığı kadar iyi ve hiç olmadığım kadar keyifliyim, çünkü zoraki bir tatil süreci yaşıyorum, hobilerime, kendime, okumak, izlemek, tatmak istediklerime vakit ayırabiliyorum. Kaç tane filme gittim, kaç kitap bitirdim inanın sayısını bilmiyorum, gittiğim yemek festivalleri cabası, ayrıca geleceği düşünüp yapmak istediklerimi ya da bu haldeyken bile yapabileceklerimi düşünüyorum. Beni üzen tek şey pişiremiyor olmak, elimde merdane hamur açamıyor olmak onun dışında bir problemim yok. Hayat bitmiş değil, aksine tüm güzellikleri ile önümde duruyor tıpkı sizin için de olduğu gibi, daha fazla yazmam sıkıntı olacak o yüzden burada bitiriyorum, yoksa anlatacağım öyle çok şey var ki, inanılmaz...
İlginize çok teşekkür ederim.
Daha sağlıklı günlerde görüşmek üzere
